Çobanlarla Doktorların Eşit Olduğu Ülke - Av. Mahmut ALINAK

Çobanlarla Doktorların Eşit Olduğu Ülke

Yazar: Av. Mahmut ALINAK |  Tarih: 06 / 01 / 2022 |  Yazı Okunma: 330

---

Bulgaristan’ın Filibe şehrinden gelmiş Polivdin adında bir parti üyemiz vardı. Polivdin, Filibe’de yaşayan Burhan adındaki bir akrabasına beni ağırlamalarını rica eden bir mektup yazmıştı.

 Üç gün sonra sosyalist Bulgaristan’da idim. Filibe’de bir Bulgar, bir Türk, Burhan ve ben akşamüzeri kentin en iyi restoranına gittik.

 Restoranın kime ait olduğunu sordum. “Burası halkındır,” dediler. “ Devlet mülkü diye bir şey yok; devlet, mülkiyeti halk adına kullanır.”

 “İşsizlik var mı?” diye sordum; şaşırıp birbirlerine baktılar. İşsizliğin ne olduğunu bilmiyorlardı.

 Yemek bitti, sıra hesap ödemeye geldiğinde ben elimi cebime attım. Burhan itiraz etti. “Eşim de ben de çalışıyoruz. Kazancımızı harcaya harcaya bitiremiyoruz. Elimize geçen parayı nereye harcayacağız?” diyerek, hesabı bana ödetmedi.

 DOKTORLA ÇOBAN EŞİT ÜCRET ALIYOR                                                               

Ortalamabir işçiye ödenen aylık 100 leva, ağır emek gerektiren işçinin aylığı 130 leva; hâkim,  avukat, doktor, mühendis gibi meslek sahiplerinin aylığı ise 120 leva imiş. Bu aylıkla her aile gül gibi yaşarmış.                                              

 Burhan daha sonra beni bir çobanla tanıştırdı. Çobanın boynunda o dönemlerde yaygın olan transistörlü bir radyo asılıydı. Filibe Sokaklarında bir çoban görseniz giyimiyle, kuşamıyla ya da davranışlarıyla diğerlerinden hiçbir farkının olmadığını, yani çoban mı yoksa doktor mu olduğunu fark etmezsiniz. Hiç kimsenin birbirinden farkı yoktu. Bir çobanın ücreti bir doktorun ücretiyle eşitmiş.

 

Ben orada kendimi sanki bu dünyada değil, başka bir gezegende yaşıyormuşum gibi hissettim. Burhan sanki masal anlatıyor ben ağzım açık dinliyordum.

FİLİBE RENGÂRENK BİR TABLOYU ANDIRIYORDU                                                 

İkindi üzeri çocuk yuvasına doğru yola çıktık. Küçük çocukların bakımının yapıldığı tertemiz şipşirin bir yuvaydı burası. Nereye gidersem gideyim her yer pırıl pırıldı. Filibe’ye ilk girdiğimde sanki bir ressam eline fırçayı almış, yağlı boya ile her tarafı rengârenk boyamış duygusuna kapıldım. Bizim ülkemizdeki çocuk yuvalarının çoğu özel (paralı) olur, buradakiler komünist devletin kontrolünde, ama esas sahibi halktır ve ücretsizdir. Bir görevli sadece 14 çocuktan sorumluydu. Çalışanların çoğunluğu Türk’tü. Çocukların oyun oynadıkları salondan başka spor yaptıkları başka bir salon ve yüzme öğrendikleri havuzlar vardı.

 AĞALAR VERMEZ, ZORLA ALACAKSINIZ

 Ertesi gün Kuklen Köyü Tarım Kooperatifi başkanı Georgi ile görüşmeye gittik. Georgi çınar gibi boylu posluydu.  Birlikte yüksekçe bir tepeye çıktık, aşağı baktığımda tepenin eteklerinde yer alan yemyeşil bir ova gözlerimi kamaştırdı. Georgi daha önce bu ovanın sivrisineklerden geçilmeyen bir bataklık olduğunu, hep birlikte çalışarak bataklığı kurutup kurtarılmış bu topraklarda ekim ürettiklerini söyledi. Bu ovadan çıkarılan mahsul işlenerek Sovyetler Birliği’ne  ihraç ediliyormuş. Ayrıca Batı Avrupa’ ya yaptıkları ihracattan da çok para kazanıyorlarmış. Georgi övüne övüne anlatırken ortaklaşa emekle oluşturulan bu görkemi kıskanıp dayanamayıp, “Bizde yapacağız ama ağalar topraklarını vermiyor,” dedim. Georgi, “Vermezler elbette, zorla alacaksınız!” dedi.

İŞÇİ PATRON AYRIMI YOK 

 Akşam bir ziyafet masası hazırlandı. Hep birlikte yemeklerimizi yedik. Georgi, “Sizin orada patronlar hizmetinde olanlarla oturup yemek yiyor mu?” diye sordu. Sosyalizmin insanlığa getirdiği eşitliğe imreniyor, Georgi’nin kendi ülkesini anlatırken övünüp kabarmasını çekemiyordum.

 Üçüncü gün bir mahkemeye gittik. Hâkim, savcı ve avukatlar cübbe giymiyorlar. Duruşma sırasında bizim yanı başımızdaki bir dinleyici ayak ayaküstüne atmış, kollarını açarak ensesine dayamış duruşmayı izliyordu. Ha şimdi, “Doğru dürüst otur burası mahkeme!” diye azar işitmesini bekliyorum. Müdahale eden yok! Neden uyarılmadığını Burhan’a sorduğumda, “Burası halk mahkemesi,” dedi. “Hâkim ve savcı da bu halkın emrinde, dinleyici de halk, dilediği gibi oturur.” İyice şaşırıp Sosyalist ülkedeki yaşamı bir daha kıskandım. Bizim ülkemizde, “Türk milleti,” adına karar verirler, ancak mahkeme salonunda bacak bacak üstüne oturmak asla mümkün değildir.

 1970 yılında Sosyalist Bulgaristan işte böyleydi. Daha sonra Jivkov başbakan olunca, zorla Bulgarlaştırma politikasıyla Türklere ve diğer azınlık halklara asimilasyon uygulandı. Bunun üzerine Bulgaristanlı Türkleranayurtlarını terk edip akın akın Türkiye’ye göç ettiler. Bulgar milliyetçileri barışı bozdu. ( 12 Mart ve 12 Eylül’ün karanlık günlerinde siyasi davaların duayen avukatı Gültekin Köktürk Süvarlı’nınSancı Yayınlarından çıkan Geç Betik adlı anı kitabından. Sevgili Süvarlı 86 yaşında hayata veda etti.)

12:14

Yazarın diğer yazıları
Maxmur’da Ölmek Zamanı Ortak Vatan ve Türkiyelileşmek Üzerine 'IŞİD Saldırısından Hemen Önce Peşmerge Gelip Silahlarımızı Topladı' Kobani Davası Hak ve Özgürlükler İçin Altın Bir Fırsattır Soykırım ve Bir Çözüm Projesi Özgürlük İçin Birlikte Ölmeyi Emreden Önderler Kapitalizme ve Sömürgeciliğe Karşı Birlik NÜSRET DEMİRAL Ben Mehmûd Avdo’yum Darağacında Yazılan Tarih İlk Katil İnsan Çobanlarla Doktorların Eşit Olduğu Ülke Uzun Ve Lezzetli Yaşamın Sırrı Evim Ve Yüreğim Afganistanlı Sığınmacılara Açıktır Çocukluğunu Arayan Adam Kader Arkadaşları Deniz Poyraz’ın Vasiyeti Zero’nun İşgale Karşı Giriştiği Ölüm Kalım Mücadelesi 77 Yaşındaki Ahmet Sılık, Menemen Cezaevi’nde Ölüme Terk Edildi Kadın Yalakalığı Yarın Kara Gün’dür Dünya Tarihine Altın Harflerle Yazılan İki Kürt Önder Bu Utançla Nasıl Yaşıyorsunuz Bugün Yaşananlar 29 Yıl Önceki Stratejik Hataların Sonuçlarıdır Yaşasın Bağımsız Karabağ Halk Cumhuriyeti! İranlı Kürt Genci Ali Hajılon Nerede? Alevi Olduğunu Bile Söyleyemeyen Kılıçdaroğlu Mu Kürt Sorununu Çözecek? Acil Gündem; Hapishaneler Nasıl Boşaltılır Bazıları, “Bu Kadarı Da Fazla” Diyecek Ama... İnsanları Depremler Değil Hükümetler Öldürüyor Bedeli çile Olan Bir Aşk Hikayesi Kahkaha Eylemini Başlatıyorum Oğlu Hapishanede Olan Bitlisli Babanın Feryadı Avrupa'nın Korkusu Ve kürtler Göçmen Kadınlara Açık Mektup Ücretsiz Avukatlık Ve Servetler Değerinde Altın Bir Gülüş O Kadının Avukatlığını Ücretsiz Üstlenmek İstiyorum Horozlardan İnsanlık Dersleri Dünya Böyle Anıtlaşan Halkları Da Gördü Ölümün Köpekleştiği An Kendi Türüne Düşman Başkasına Köpek Sarışın Bakışlı Kadın Kız Neden Hep Ermeni Olur? Öksüz Bir Şehir KÜHEYLAN Dünya Tersine Dönmeye Başladı! Kır Zincirlerini Katalonya Kendine Katil Edilenler Ve Aysel Tuğluk’un Annesi Kötü Bir Kitabın Mütevazi Hizmeti Zenginin Köpeği Girer Ama Halk Giremez Kars Ya Ankara’ya Kapılarını Kapatmalı, Ya Da… AĞALARIN RÜŞVET VERDİKLERİ ÇOCUK TUHAF ŞEY KÖPEKLER CUMHURİYETİ SANA GELEN ÖLÜM BANA GELSİN Ailelere Biçilmiş Ateşten Bir Gömlek Pirtûk û Wêje, Yazar Mahmut Alınak ile Söyleşi HERKESİN OKUMASI GEREKEN BİR YAZI BİZ BUFALOLAR KADAR BİLE OLAMADIK GÜNAHLARINIZI AĞRI DAĞI BİLE TAŞIYAMAZ TARİHTEN ANILAR-14 AĞUSTOS 2014 DİGOR KATLİAMI Gün Kahramanlık Pozu Verenlerin Değil Fedakâr İnsanların Günüdür HERKESİN SEVGİLİSİ MÜLK VE SERVETLER HALKINDIR

Henüz yorum bulunmamaktadır. İlk yorumu siz yapabilirsiniz.

Ad, Soyad	*
E-Mail	*
	Kalan karekter sayısı:
Yorum	*
	Güvenlik kodunu giriniz: *
	(* Doldurulması zorunlu alanlar)